Refleksjonsnotat

Ja, då var eit år med pedagogikk ferdig. Eg vil byrja med å sei at eg synes det har vore eit kjempe kjekt år, der eg har lært mykje.

Når det gjeld mine tankar om blogging som metode var det vanskelegare i starten enn no på slutten. I byrjinga synes eg det var ganske spanande og nytt men også litt slitsamt. Men eg ser verkeleg nytteverdien i å blogga. Det at ein faktisk må jobbe med eit tema fleire gonger gjer at eg lærer mykje meir enn å bare sjå på ei førelesning. I tillegg til dette har eg lært utruleg mykje ved å lesa andre sine bloggar. Då får ein sjå temaet i eit anna perspektiv og sjå korleis andre har tenkt.

Pedagogisk grunnsyn eg noko me har lært om dette året. . Eg har ikkje våre så veldig bevisst på kva grunnsyn eg har før eg begynte på hsh. Men eg synes det har våre interessant å læra om da.
Eg synes konstruktivisme og den sosiokulturelle er mest interessante, og meinar mange teoriar som ligg der speglar mitt pedagogiske grunnsyn. Det som er viktigast her er at kunnskap ikkje kan overførast, men må konstruerast. Type ”flaskepåfylling” går altså ikkje ann.
Men når det gjeld undervisningsformer var eg før eg kom til hsh nok mest begeistra for vanleg tavleundervisning, for det var det eg kjende best til. I pedagogikk faget har me hatt om ulike undervisningsmetodar og til og med prøvd ut ein del. Dette har vore veldig interessant, og eg må sei eg har blitt inspirert. Når eg skal ut i praksis neste gong vil eg ha dette i bakhovudet. Det er viktig å variera arbeidsmetodar for å få flest mulig av elevane med seg. Her er det bare å vera kreativ, og det skal eg fokusera på i neste praksisperiode.

I pedagogikk har me hatt eit del oppgåver som eg har lært utrulig mykje av. Motivasjon, matte-ped og samansatt tekst er dei største oppgåvene. I høve til tekstsamhandling har eg verkeleg blitt betre. Men det eg har lært mest av er at me har levert desse oppgåvene, og så har me fått dei igjen til ein andregongs-bearbeiding av oppgåva. Det er dette eg verkeleg har lært mykje av. Det å setje seg inn i eit stoff to gonger gjer at stoffet vert mykje lettare å hugsa. Eg synes det er flott at lærarane orkar å gå så grundig inn i oppgåvene me ha levert slik at me har kunne gjort det beste ut av oppgåva. Det har hjulpe meg mykje. Kanskje burde dette våre meir prioritert i grunnskulen? Eg har vore vant med å levere inn ei oppgåve og få karakter på ho og that`s it. Eg har lært mykje meir av å jobbe med den same oppgåva to gonger.

Når det gjeld meg sjølv som lærar har eg vokse mykje føler eg. I praksisperiodane har eg verkeleg fått sett at det er lærar eg vil bli. Å få ta i bruk det me har lært i pedagogikk timane i praksis har vore svært lærerikt og kjekt. Det har vore supert å ha ei praksisgruppe og praksislærar som har kome med innspel og slikt undervegs. I forholt til sosiokulturell teori og Vygotsky lærer ein mest i sosial samhandling med andre. Eg har og våre med og sett på når dei andre på praksisgruppa mi har undervist, og kome med innspel til dei. Det å få konstruktive tilbakemeldingar har gjort at eg har vakse veldig mykje i praksisperiodane. Eg kan no sei at eg føler meg meir sjølvsikker når det gjeld meg sjølv som lærar, og at eg er klar for å ta det eit steg vidare. Eg har endo meir å læra og det gler eg med til!

Men alså, dette har våre eit veldig kjekt år! Eg har gledd meg til kvar einaste pedagogikk time. Det seier vel litt når eg har hatt null fråver i dette faget :)
Eg visste at pedagogikk var eit stort fag med mykje pensum då eg begynte ved hsh. Men eg må seia at takke vere Birgit og Aashild har dei gjort det mykje enklare og kjekkare enn eg hadde trudd. Forelesningane har våre interessante og eg har sete som ein svamp og sugd til meg kunnskap.

Tuuusen takk for i år! :)

Skulefrukost på Børtveit skule

Denne måndagen hadde Birgit ordna frukost til oss! Ei veldig grei ordning der alle tok med seg ein "ting" til frukosten! Det var kjempe koselig å gjera noko anna enn det vanlege. Der er Birgit kjempe flink! :) Ho har gitt meg mange idear som eg kjem te å ta med meg vidare. Det er ikkje så mangen lærarar som gjer det "lille ekstra" slik som Birgit gjer!

I tillegg til å eta frukost fekk me ein del klargjeringar om eksamen, så no må me berre stå på! :)

På slutten av "økta" fekk me sjå alle dei samansatte tekstane me har laga. Det var veldig kjekt å sjå korleis dei andre hadde gjort det og det var mangen kjekke og morosame filmar. Verkeleg ein kreativ klasse!

Vurdering og veiledning (07.04.08)

Å gi vegleiing og vurdering er ei av dei mange oppgåvene ein har som lærar. Dette trur eg ikkje er like lett alltid.
Noko som er viktig er at det må vera eit tillitsforhold mellom den som vert veileda og den som veileder. Dette krev at ein kjenner elevn godt.

Oppgåvene til ein vegledar er å:

1: Å vere utforskande saman med den som vert vegleda.
2: Å stille dei gode spørsmåla.
3: Å gje råd.
4: Å korrigera.

Vegleiing skal vera både munnleg og skriftleg. Noko som er veldig viktig i denne samanheng er å fokusera på det positive. Formålet med vegleiing er blant anna å fremme motivasjon hos eleven og at han har oppnådd de måla han skulle nå. Dette vil gjere eleven meir bevisst på eiga læring og utvikling. Foreldra får også veta kor eleven står i forhold til eit fag.

Det finst fleire typar vurdering. Blant anna formativ vurdering og summativ vurdering. Formativ vurdering er ”undervegsvurdering” medan summativ vurdering er ”sluttvurdering, til dømes standpunktkarakter. Forskjellen her er at summativ vurdering er vurdering av læringa medan formativ vurdering er vurdering for vidare læring. Noko som eg ikkje hadde høyrt om før var feedforward. Dette er ei slags ”framovermelding” som ein gjer undervegs.

På barneskulen får elevane vurdering utan karakter. Dette er ei vurdering som beskriver kor eleven står i forhold til de kompetansemåla som stå i faga i Læreplanverket for Kunnskapsløftet. Etter barneskulen skal elevane få vurdering med karakter. Då skal dei ha både undervegsvurdering og sluttvurdering. Her må lærarane gi ein skikkeleg og god vurdering, for desse karakterane skal elevane ha med seg resten av livet.

På slutten av dagen fekk me i oppgåva i å gi vurdering. Me fekk først utdelt ein elevtekst som me skulle skriva ein vurdering til, med eigne ord. Så fekk me tre vurderings forslag der me skulle velje den me likte best. Det var kjekt å få prøve ut dette sjølv. Det eg fekk ut av det var at vurderinga skal ha eit positivt fokus og vise om eleven har oppnådd det målet han skulle. Ein skal ikkje samanlikna med dei andre i klassen, men gjerne trekke fram om eleven har utvikla seg sidan sist. Sjølv om vurderinga skal vera mest mogleg positiv skal ho vera konstruktiv og ein kan koma med forslag til kva eleven kan jobba meir med.

Tilpassa opplæring (31.03.08)

”Alle kan læra alt” sa Johan Amos Comenius ein gong på 1600-talet. Det er godt sagt synes eg. Men alle kan ikkje læra alt på same måte. Derfor må undervisninga tilpassast evnene og føresetnadar for til den enkelte elev. Det står det i opplæringslova. Alle er ulike og bør derfor behandlast ulikt.

Når ein tenkjer på tilpassa opplæring er det lett å tenkja at dette gjeld elevar som er svakare stilt for å læra enn andre. Men tilpassa opplæring gjeld alle elevar. Eg synes det er heilt forferdeleg å høyre historiar om ”flinke” elevar som har måtte rekna den same matteboka to gonger. Dei ”flinke” må også få lov te å utvikla evnene sine og få utfordringar som passar for dei.

I dag skal alle skular drive med tilpassa opplæring. Dette er sikkert ikkje så lett. Har ein lærar ein klasse på 30 elevar er det ikkje så lett å tilpasse undervisninga for alle. Når eg gjekk på barneskulen var me rundt 10-15 elevar i klassen. Det var akkurat perfekt. Når ein har så få elevar må det vera mykje lettare å tilpasse opplæringa.



I læringsplakaten står det at skulen skal ”fremme tilpasset opplæring og varierte arbeidsmåter”. Men det er nok ikkje så lett å tilpasse all undervisning. Nesten uansett kva arbeidsmetode ein vel, er det alltid slik at den ikkje fungerer like godt for alle. Dette har eg merka sjølv når eg har våre i praksis. Men for å klare å ”nå” ut til alle er læraren nødt til å variera arbeidsmetodane.

Dersom ein skal undervise på tavla heile dagen vil de ”svake” elevane fort dette ut, då det kan bli for mykje teori. Det som er best for desse elevane er som regel noko praktisk. Dette la eg merke til då eg var i praksis. Det var utruleg kjekt å sjå elevar som "strålte" når me haldt på med kunst og håndverk for eksempel.

Dersom elevar med lese og skrivevanskar skal jobbe med oppgåveløysing vil dei elevane dette av lasset dersom dei ikkje får hjelp. Det er jo nokre elevar som har hjelpelærar, men nokre stadar er ikkje alltid dei kan være med i timane og då må desse elevane jobbe på eiga hand. Eg trur i allefald at det vil vera enklare å drive med tilpassa opplæring dersom skulen har midlar til det.

Eg trur det er viktig å få elevane med på å forstå at alle er ulike og at nokre derfor får litt spesiell behandling. Noko som kan vera eit minus for dei som får tilpassa og tilrettelagt lekseplanar og oppgåver for eksempel, er at dei kan føle seg ”dummare” enn resten av klassen. Det blir jo heilt feil, slik skal det ikkje vera. Då eg var i praksis hadde me ein slik elev i klassen, men heldigvis viste dei andre elevane stor forståing for at denne eleven fekk ei spesiell behandling. Dersom dei for eksempel skulle lese høgt i Engelsktimen var det ingen som synes det var urettferdig at denne eleven slapp å lese. Det er kjempe flott at barn forstår slikt!

På slutten av denne økta fekk me i oppgåve å lage eit tipassa opplegg til ei gruppe elevar. Først skulle me skissere opp 4 ulike metodar og så skulle me velje ei og laga eit opplegg. Me hadde mange gode idear innan gruppa vår og då me hadde oppsummering fekk me høyre kva dei andre gruppene hadde kome fram til.

Yrkesetisk seminar (26.03-28.03)

Dette yrkesetiske seminaret som gjekk over tre dagar har vore noko av det mest lærerike eg har våre borti dette året.
Første dagen fekk me ei lita innføring av Birgit og Tormod på kva dette gjekk ut på. Så blei me delt inn i grupper, på tvers av klassane denne gongen og det fungerte veldig bra. Det er flott at me får jobbe på ulike grupper, med forskjellige mennesker. Dersom ein jobbar i same gruppe heile tida er det lett å hengja seg opp i ein måte å jobba på. Dessutan må ein jobbe på team når ein er lærar og då får ein ikkje velje kven ein skal jobbe med, ein må godta og lære seg å jobbe med alle.

Alle gruppene skulle lage 10 yrkesetiske bud for lærarar. Det gjekk for så vidt greitt, men det å rangere dei etter kva som var viktigast var ei utfordring. Alle buda me hadde med var jo viktige, men me kom fram til ei grei rangering der nokre av buda kunne sidestillast.

Etterpå gjekk me igjennom fire casar som me fekk utdelt. Det vart ikkje så mykje diskusjon på gruppa mi eigentleg, me vart stort sett einige! :) Men då me skulle setja oss i lag med nokre av dei andre gruppene den siste dagen, vart det mange diskusjonar. Det var veldig interessant å høyre korleis dei andre hadde løyst casane. Eg satt som ein svamp og saug til meg alt som vart sagt. :) Eg lærte mykje av å høyre på korleis dei andre hadde tenkt.

Som lærar har ein mykje ansvar. Ein må ta mange val der ein må tenkje over kva konsekvensen blir, i tillegg skal ein kunne grunngi kvifor ein vel som ein gjer. Det måtte me gjere då me skulle løyse desse casane. I bakhovudet hadde me dei 10 yrkesetiske buda.

Dette synest eg var ei veldig kjekk måte å arbeida på! Eg håpar det vart fleire slike seminar i framtida. :)

Revidert 26.04.08

I følgje forvaltningslova er alle offentleg tilsette pålagt til å følgje teieplikta. Dette betyr at ein ikkje kan gi personlege opplysningar som ein får veta på jobben sin til uvedkommande personar som ikkje har behov for slike opplysningar. Denne plikta gjeld livet ut og er veldig viktig for lærarar, då brot på denne lova kan få konsekvensar. Då eg var i praksis vart det lagt stor vekt på dette. Eg synes det var litt vanskeleg i byrjinga og ikkje kunne fortelje nokon utanfor skulen om kva eg hadde opplevd i praksis. Men eg har stor respekt for denne lova så det gjekk fint etter kvart!

Opplysningsplikta handlar om kor til ein har rett til å bryta teieplikta. Dette gjeld dersom ein person sitt liv eller helse står i fare. For eksempel er ein lærar plikta til å fortelje barnevernet dersom nokon i skulen blir utsatt for omsorgsvikt.

Når det gjeld konsekvensetikk og pliktetikk synes eg det var ganske vanskeleg og skilje dei. Men etter å ha jobba litt med det har eg kome fram til dette:

I konsekvensetikken er det sjølve konsekvensen av handlinga som er sentral. I følgje John Stuart Mill og den etiske retninga ”utilitarisme” er ”Størst mulig nytte for flest mulig mennesker” det beste. Grunnideen her er at konsekvensen skal ha mest nytte for fleirtalet.

I pliktetikken er det sjølve plikta som avgjer om ei handling er god eller ikkje. I følgje Imannuel Kant meinar han at menneske aldrig skal behandlast bare som eit middel, men også som eit mål i seg sjølv. Fleirtalet kan altså ikkje kome på bekostning av mindretalet.

Eg hadde gløymt å leggje ut dei 10 yrkesetiske buda me på gruppa hadde utforma, så her kjem dei:

1: Skape trygghet:
Trygghet er en grunnpilar i barnas hverdag. Uten at elevene føler trygghet på skolen vil det ikke være utvikling på noe plan, f.eks. faglig, sosialt eller emosjonelt.
2: Se alle elevene og behandle dem likeverdig:
Barns behov, evner og vilje må bli respektert og tilrettelagt for. Gjennom denne tilretteleggingen skal de oppnå anerkjennelse. Alle barn skal ha lik rett til å bli behandlet ulikt, alt etter hva som er deres behov og forutsetning for mestring og utvikling.
3: Til en hver tid være oppdatert og tro mot gjeldende lovgivning og fagplaner:
Dette er de viktigste styringsdokumentene en lærer har med å gjøre, det er en lærers arbeidsinstruks og ”bibel”. Ved å gå inn i læreryrket har en godtatt disse, og pliktes derfor til å følge dem. F.eks. taushetsplikt, opplysningsplikt, fritaksrett, samt gjeldende fagplaner for hvert enkelt fag.
4: Legge frem faglig innhold med innlevelse og engasjement, på en måte som skaper mest mulig interesse og motivasjon blant elevene:
Som lærer har vi fagplaner og kompetansemål elevene skal oppnå gjennom sin skolegang. Da er det vår plikt som lærere å legge opp undervisningen på en slik måte at elevene blir interessert og motivert for å lære.
5: Være ydmyk, lyttende og åpen for samarbeid ovenfor kollegaer:
Som lærer jobber en i team, og samarbeid er en avgjørende faktor for å få dette til å fungere på best mulig måte.
6: Skape god kommunikasjon mellom skole og hjem:
God kommunikasjon er grunnleggende for et godt samarbeid mellom skole og hjem. Gjennom samarbeidet skal begge parters interesser komme frem, og ivaretas på en tilfredsstillende måte, det er da helt grunnleggende at lærer viser seg frem som et stabilt ledd i dette samarbeidet, da vi er i et stadig mer utfordrende samfunn.
7: Ivareta hvert enkelt barns faglige interesse og fremgang:
Alle barn har rett på tilpassede og optimale utfordringer og gjennom disse oppleve mestring og utvikling. Ellers se punkt 2.
8: Være et godt forbilde:
Vi som voksenpersoner som daglig er i kontakt med elever og barn, må til en hver tid være obs på at det vi gjør og sier blir lagt merke til. Lærere er i en stilling med masse makt, og har stor påvirkning på elvene. Det må til en hver tid være samsvar mellom ord og handling. Å være et godt forbilde, handler også som å vise seg som en
9: Være en god ambassadør for skolen:
En lærer er skolens ansikt utad, på den måten må læreren representere skolen på best mulig måte. Viktig at det er god kommunikasjon mellom skolen og samfunnet, og derfor må skolen gjøre sitt beste for å opprettholde den.
10: Være deltakende i skolens felles målsetning:
Jobbe med skolens ledelse og andre kollegaer, og ikke mot dem. Være med å dra lasset i rett retning. F.eks. ved å overholde skolens reglement i din klasse, ikke kjøre sitt eget løp, og jobbe i tråd med skolens felles ideologiske plattform.

3 praksisperiode

Då var tredje (og siste) praksisperiode i dette semesteret over. For nokre kjekke veker me har hatt! Eg har kost meg skikkelig! I tillegg til å ta over mesteparten av undervisninga har me blant anna fått vore med på trur til gruvene på Litlabø, og fått delteke på solidaritetsdagen. Det var to veldig kjekke dagar!

Det å planlegge langsiktig er viktig, og det fekk me vera med på i denne praksisperioden. Me planla i team der me vart einige om kor lang tid vi skulle bruke på kvart enkelt tema innanfor visse fag. Det som var litt utfordrande var å halde seg til denne planen, men det gjekk forsåvidt greit.

Mitt personlege mål for denne perioden var å prøve å gi klare beskjedar til heile klassen. I tillegg til dette har eg hatt i bakhovudet å prøve å bli ein enda meir tydeleg vaksen for elevane. Dette med å vera tydeleg vaksen er noko av det vanskelegaste eg har støtt på i praksis. Det er ikkje så lett å ha ein god tone med elevane og framleis setja grenser. Heldigvis føler eg at eg har blitt ein meir tydeleg vaksen for elevane den siste praksisperioden. Eg har prøvd å vera meir bestemt når eg snakkar, og ikkje minst har eg prøvd å vera meir konsekvent når det gjeld samsvar mellom ord og handling. Dette har hatt ein positiv effekt for meg som lærar.

Eg har lært at ein treng ikkje vera streng og sur for å vera ein tydeleg vaksen. Ein kan vera streng og bestemt men med eit blunk i auga på lur. Det å ha eit svingande humør trur eg hjelp lite. Derfor har eg prøvd å halda det same humøret heile tida.

Når det gjeld å formidle stoffet slik at elevane vart motiverte treng eg nok meir trening. Det viste seg blant anna at me på vår praksisgruppe brukte dei same arbeidsmetodane heile tida. Eg kunne merke på elevane att dette blei litt kjedelig og einsformig. Neste gong eg skal i praksis vil eg prøve å variere arbeidsmetodane meir. Elles føler eg at når det gjeld enkelte fag så er det vanskeleg å formidle stoffet på ein engasjerande måte, nettopp fordi eg ikkje er så veldig interessert i faget sjølv. Dette er noko eg må jobba meir med. Dersom eg ikkje viser at eg er interessert i faget, vil ikkje elevane synast at det er interessant heller.
I tillegg til dette har eg fokusert litt på å gi elevane ros når dei var flinke, både til heile klassen og til den einskilde eleven.

Me skulle prøve å fokusere på å bruke ikt i undervisninga i denne praksisperioden. Grunna tekniske problem var det ein periode me ikkje kunne nytta datamaskinane på langeland. Likevel fekk me nytta dei ein gong. Denne timen fekk elevane friska opp dugleikane sine i tekstbehandling, Det virka som det var ein nyttig time.
I tillegg til dette viste me fram dei samansette tekstane våras, noko som elevane tykte var kjekt.

Noko av det kjekkaste eg oppdaga i denne praksisperioden var at eg er mykje gladare i born enn eg trudde. Me vart så godt kjende med dei og var med dei kvar dag. Eg vart skikkelig glade i dei. Dei er så forskjellige og utrulige alle saman!

Då den siste dagen var komt var det ganske vemodig og seia hade til alle. Eg skal innrømme at eg fell ei tåre og to. Men då eg kom heim seinare den dagen fekk eg blomar og brev frå tre av elevane i praksisklassen min. Det var utrulig rørande og kjekt å veta at dei har satt pris på meg.

Alt i alt har dette vore den absolutt kjekkaste og mest lærerike praksisperioden me har hatt!

Revidert 26.04.08

Det faget eg følte at elevane var mest interessert i (som eg underviste i) var blant anna teikning. Eg trur nok det kan hengja saman med at eg er så glad i teikning sjølv, så det smitta nok litt over på elevane. Dessutan trur eg dei satt pris på at dei fekk prøve nye ting når det gjaldt teikning, sia eg hadde så mangen idear frå då eg gjekk på formgiving.
Praksislæraren min sa at han ikkje var noko særleg kreativ sjølv, så eg fekk slå meg heilt laus når det gjeld kva for opplegg eg ville ha!:D Dette er jo absolutt eit fag som eg brenn for, og eg trur at elevane kunne sjå og føle det :)

Så var det dette med arbeidsmetodar. I praksis gjekk det veldig mykje i tavleundervisning og oppgåveløysing på vår gruppe. Eg sakna meir variert undervisning. Eg var ikkje særlig flink til å tenke "nytt" då eg var der. Så neste gong vil eg prøva å vera litt meir kreativ når eg skal planlegga eit undervisningsopplegg :)


<-- Her er eit bilete frå den dagen me for på tur med praksisklassen til gruvene i Litlabø. Det var veldig kjekt å sjå elevane i ei anna "setting" enn i klasserommet! :) Eg hadde aldrig vore der før så det var veldig interessant å høyre om gruvene.

Ynskjeøkt (11.02.08)

Denne dagen hadde me om spesialpedagogikk, noko som eg synest er eit veldig interessant tema. Eg trur at dette feltet bør alle lærarar kunna meir om. Her kjem nemleg tilpassa opplæring inn, noko som alle skular skal driva med i dag. Alle born er forskjellige og har forskjellige behov, derfor kan ikkje skulen stilla dei same krava til alle.

Me fekk sjå ein film om ein nyutdanna lærar som hadde ein klasse med ”vanskelege” elevar. Eg synes han gjorde ein god jobb med tanke på at han var nyutdanna. Det eg vart mest positivt overraska over var at han ikkje hadde merkelappar på elevane, og at han brydde seg om alle. Han hadde også ein veldig vilje til å læra desse elevane noko. Dette er veldig viktige moment ein lærar bør ha ”inne”.

Då eg gjekk på barneskulen var det bare ein diagnose eg viste om og det var lese og skrivevanskar. Eg fekk nemleg litt sjokk første gong eg kom ut i praksis og såg at det var så mange med ulike diagnosar i klassane. Eg kan ikkje hugse at det var slik då eg var lita, men diagnosane fantes vel på den tida og vell? Kanskje grunnen var at det ikkje blei snakka så mykje om det? Nei, ikkje veit eg.

Det finst mangen diagnosar og mykje å ta stilling til for ein lærar. Dysleksi, dyskaluli, ADHD og andre typar for funksjonssvikt. Heldigvis er ikkje læraren åleine om å håntere slike elevar. Ein lærar skal ikkje kunna alt heller. Nokre elevar har for eksempel hjelpelærarar, det lettar jo litt på trykket for læraren. Men det er ikkje alle skular som har midlar til dette. Då eg var i praksis var det ein elev som hadde hjelpelærar, men ho var ikkje med denne eleven i alle timane. Dersom ein elev ikkje har ein diagnose men læraren oppdagar at det kan vera noko skal ikkje læraren håntere dette åleine. PPT er ei av tjenestene læraren kan ta kontakt med. Dette synes eg er betryggande å tenkje på.

Eg leste ein artikkel som Birgit la ut, om ei jente som fekk beskjed at ho hadde lese og skrivevanskar. Etter mange år viste det seg at ho hadde eit synsproblem. Det var ganske oppsiktsvekkjande synast eg.
Dersom ein lærar trur at ein elev kanskje har lese og skrivevanskar må ein gjera noko med det med ein gong. Det er jo kjempe viktig dersom denne eleven skal få hjelp så tidleg så mogleg.

Eg synes dette er eit veldig viktig tema, og håpar eg skal lære meir om dette. :)

Sjølvbilete og attribusjonsteori (04.02.08)

Denne dagen handla økta om sjølvbilete og attribusjonsteori. Her fekk me først sjå ein powerpoint og så jobba me i grupper (kontrovers) Først skulle me diskutere to og to, for så å setje oss saman i ei gruppe på fire og argumentere. Emne me skulle diskutere var: ”Den norske skulen har eit kjønnsproblem”.

Sjølvbilete handlar om identitet og korleis me oppfattar oss sjølv. Me kan dele ”sjølvet” inn i ”meg” og ”eg”. ”meg” er bevisst og fungerar som obsarvatør, medan ”eg” er ubevisst. Når me registrerer det ubevisste er det eit minne. Heile 90% av det ein gjer er ubevisst. Det er ikkje mogleg å vere obs på alt ein gjer, det er eg veldig glad for. Då hadde eg blitt gal trur eg :-)

Noko som fengja meg med denne økta var dette med at gutar og jenter tolkar suksess så forskjellig. Gutar tolkar suksess med at dei er flinke (indre årsaker) medan jenter tolkar det som at det er flaks (ytre årsaker). Når det gjeld nederlag tolkar gutar det som uflaks (ytre årsaker) medan jenter tolkar der som manglande evner (indre årsaker). Det kan forklarast med tradisjonelle kjønnsroller. Dersom der ikkje er forventa at jenter ikkje skal vera flinke i realfag, vil dei ikkje forvente at dei skal vera flinke heller. Men heldigvis finnes det unntak. Men eg kan kjenne meg igjen i dette, spesielt då er var yngre.

Eg veit ikkje om den norske skulen har eit kjønnsproblem, men det er i allefald ein skilnad mellom kjønna. Og det er vel og bra det men jenter burde ha like god sjølvtillit som gutar, meinar eg.
Kanskje kan skulen gjera noko for å auka sjølvtilliten hos jenter? Skulen burde kanskje legga meir vekt på å snu denne ”trenden” .

Eg trur forventningane til elevane frå læraren spelar ei rolle. Det er viktig å gi ros og støtte til alle elevane og gi dei forventningar slik at dei har tru på evnene sine.

Elles synes eg dette er eit spanande emne, sjølv om stoffet kanskje kan vera litt tungt. Eg må nok repitera det fleire gonger :-)

Motivasjon (28.02.01)

Økta i dag vart ikkje heilt som planlagt. Me skulle eigentleg ha ei forelesing om motivasjon, men i staden valde me å gjennomføra eit opplegg som me kan bruka i skulen. Opplegget gjekk ut på å skummlesa eit stoff og snakke saman to og to, for så å gå i grupper på fire for å skrive spørsmål om stoffet. Dette er ein måte å læra eit stoff skikkelig på.

Det vart litt rotete på grunn av mange som ikkje hadde boka med seg, gruppeinndeling osv. Eg trur det hadde gått betre dersom me hadde fått beskjed på fronter om opplegget. Me fekk lest om motivasjon og laga oppgåver, men eg følte eigentleg at eg ikkje fekk så mykje ut av det. Det trur eg kan ha med å gjera at det var ein heilt ny arbeidsmetode for meg. Ikkje er eg så veldig flink å skummlese eit stoff heller, eg likar å ”få det inn med teskei”. Der har eg noko å trene på :) Men eg synes det er flott at me får lære om andre arbeidsmetodar sjølv om denne arbeidsmetoden ikkje fungerte så godt for meg. Det er greitt å ha vore innom fleire arbeidsmetodar når ein skal bli lærar.

Etterpå såg me ein skrekkeleg dokumentar om ein mann som utnytta unge jenter. Eg vart nesten dårleg av å sjå på. Eg skulle ønske jentene hadde vitna i saken slik at mannen hadde fått ei strengare straff.

Revidert 14.04.08

Ei av dei viktigaste oppgåva til lærararane er å motivere elevane til å ville læra.
Når me snakkar om motivasjon kan me skilje mellom indre og ytre motivasjon. Dersom ein person gjer ein aktivitet bare på grunn av interesse er det snakk om indre motivasjon. Ytre motivasjon er når belønning er det som driv personen til aktiviteten.
Dette har eg ikkje tenkt så mykje på før, men eg kan kjenne meg igjen i dette.

Det finst ulike måtar å sjå motivasjon på; behavioristisk syn, kognitivt syn og humanistisk syn. Behavioristisk syn legg mykje vekt på dette med straff og belønning. For eksempel kan karakterar vera ei form for belønning. Men denne motivasjonen blir berre styrt mot belønninga (ytre motivasjon) og ikkje for aktiviteten si skuld. Kognitivt syn i følgje Imsen, legg vekt på korleis tankane våre bidrar til å forme motivasjon. Piaget meinar at mennesket er meiningssøkjande, at det er trangen til å forstå noko som fører til læring. Forventningar og verdiar har og noko å seia for motivasjon.
Det humanistiske synet legg vekt på at mennesket er sjølvstendig og fridomssøkjande der alle sider av personlegdommen gjer sitt for å skapa motivasjon.
Maslows har også eit syn på motivasjon. Han meinar grunnlaget for motivasjon bygger på fem grunleggjande behov der samspelet mellom desse er viktig. (Maslows behovshierarki)

Motivasjon er eit interessant tema, men det er kanskje litt tungt stoff. Når det gjeld meg sjølv som motivatør trur eg at eg kjem til å støte på mange utfordringar når eg sjølv skal undervise. Det å ”nå ut” til alle elevane i ein klasse er ikkje lett. Men eg vil tenkje på å det å vera engasjert sjølv når eg underviser. Eg pleier sjølv å bli motivert dersom læraren min er skikkelig engasjert i det han/ho underviser i. Det ”smittar” liksom over på meg. Då blir eg interessert i temaet og får indre motivasjon til å jobba vidare med stoffet.

Eg trur at indre motivasjon er lettare å halda ved like, enn ytre motivasjon som kanskje sluttar nå ein har fått belønninga. Eg trur det er noko eg vil ha i bakhovudet når eg underviser.

Det med variert undervisning er nok også viktig. Dersom ein held seg til ei undervisningsform vil ein bare få med seg dei same elevane heile tida. Men vist ein varierer så vil ein til slutt nå ut til alle, trur eg.

Der er mange ting som kan spele inn for at elevane skal bli motiverte. Men ein ting til eg trur er veldig viktig er å forvente noko av elevane. Ein må sette krav til dei, men det må vera krav som dei veit dei kan oppnå. Dersom eg skulle rose ein elev uansett kor bra eleven gjer det, vil eleven tolke det som at eg ikkje har nokon forventningar til han. Då vil eleven ikkje har forventningar til seg sjølv heller, og det er ikkje bra. Eleven må føle at dette er noko han skal klare. Når han har klart det vil han få meistringsfølelse og dermed bli endå meir motivert til å setje i gong med neste oppgåve.

Revidert 23.04.08

A-motivasjon eller lært hjelpeløshet er det mange elevar som slit med. Dei opplever at skulen er for lite tilpassa forutsetningane deira. Dei føler at dei prøver og prøver utan å få det til.

Eg fant ein artikkel på http://www.elevsiden.no/motivasjon/1098312792 der eg synes det stod mykje bra om elevar som slit med A-motivasjon. Til kva ein kan gjera for å hjelpe slike elevar stod det på denne sida at tilpassa opplæring var det første som måtte skje. Dette er eg meget einig i. Eleven må få faglige og sosiale utfordringar på sitt nivå, og dette gjeld forsåvidt for alle elevar. Det som er "cluet" her trur eg, er å få eleven til å føle at han kan meistra noko. Då vil eleven sjå at det nyttar å gjera ein innsats. Eg trur også at det kanskje kan lønna seg å ty til ytre motivasjon i denne samanheng. Då desse elevane lett mister interessen. Etter kvart som eleven vil får meistringsopplevingar vil eleven kanskje få ein indre motivasjon?
Hjelp og støtte frå både elevar og lærarar trur eg og er viktig. Ein ting til som stod på denne sida er at eleven må føle at han har kontroll og innflytelse i sin eigen kvardag. Det trur eg er viktig.
Uansett ser eg problemet. Desse elevane "øydelegg" for andre og for seg sjølv og det må me som lærarar ta tak i og gjera noko med.

Punktpraksis 22.01.08

Ja då har me fått gjennomført opplegget vårt i praksis og eg må sei eg vart fornøgd! Opplegget (som står i førre innlegg) passa perfekt med tida og det var akkurat passe med oppgåver til elevane.

Sia me hadde tre grupper som rulerte på stasjonane fekk alle på gruppa vår (eg, Kari og Ida) prøva seg som hovudansvarleg for stasjonen. Det fungerte godt at ein stod framme og viste på storskjerm medan dei to andre sprang rundt og hjalp elevane når dei trengde det. I tillegg til dette hadde me alltid med oss ein av øvingslærarane elle Inge.

Det er ikkje så mykje negativt eg kjem på å sei om økta, det einaste må vera at det blei litt bråkete av og til på den felles gjennomgangen me hadde i byrjinga av opplegget. Dette skuldast at det var nokre små tekniske problem (ein pc som ikkje ville slå seg på osv) Men då elevane skulle jobbe for seg sjølv blei det heilt stille og alle jobba godt.
Eg trur elevane lærte mykje av denne økta og det var tydeleg at dei synes det var kjekt. Det gjorde at me koste oss og!

Planlegging til punktpraksis (14.01.08)

Denne dagen fekk me bruka til å planlegge opplegget til punktpraksis, som er neste tysdag.
Opplegget skal gå ut på bruk av ikt.

Det har vore litt problem når det gjeld kva for opplegg me skulle lage til tysdagen. Eg har ikkje heilt skjønt korleis me skulle gjera dette her. Sist veke då me var ein dag på langeland for å sjå når elevane brukte pc hjalp ikkje noko særlig. Praksislærar hadde ikkje fått noko informasjon så han viste ingenting. Men heldigvis fekk me eit litt klårare svar av Birgit. Då var det mykje lettare å planlegge.

Me bestemte oss for å jobbe ilag med den andre praksisgruppa på 5.trinnet. Det var den beste løysinga, sia det er begrensa med pc-ar.
Me valte å dele oss inn i 3 ulike stasjonar. Eg, Kari og Ida skal ta for oss dette med tekstredigering. Det passa fint med dei måla 5.klasse skal nå når det gjeld bruk av ikt.

På slutten av dagen samla me oss og fekk høyre kva alle gruppene har planglagt å gjere på tysdag. Det var kjekt å høyre kva dei andre hadde tenkt. Så valte me ut dei 10 beste plakatane som me lagde for ei stund sia. Det var mange fine plakatar, også kjekt at min var blant dei 10 J
Det var kjekt å nytte denne dagen til planlegging og det skal bli spanande å få prøvd ut opplegget på tysdag.

Photostory, Moviemaker, Cartoonist, og pivot (10.01.08)

Denne økta skulle me teste ut ulike program som me kan bruke til oppgåva ”samansatt tekst”.
Eg hadde gløymd pc, og måtte låne meg ein på ikt hjelp. Det oppstod problem som gjorde at eg ikkje kunne laste ned desse programma, så eg måtte sjå med Rebekka på hennes pc.

Det var veldig kjekke program, og me fekk prøve oss litt på cartoonist og pivot. Eg har ikkje satt meg skikkelig inn i dei andre programma enda, men har lasta dei ned på pcen min. Eg skal sjå nermare på dei når eg skal planlegge oppgåva ”samansatt tekst”.

Elles så synes eg det er utruleg flotte program med mange moglegheitar. Kanskje me kan bruke nokre av desse i praksis? Det hadde vore kjekt. I vår praksisklasse har dei ikkje hatt så mykje arbeid på pc, så eg trur det kunne våre heilt topp å brukt f.eks pivot i ei økt.

Revidert 23.04.08

I høve til den samansatte teksten brukte me to av desse programma: Pivot og movie maker. Dette er to veldig kjekke program som er enkle å bruka. Eg var på gruppa med Ida og me valde boka ”pippi går til sjøs” av Astrid lindgren. Me fekk tillatelse til å bruka framsida på boka så det var flott. Elles valde me å gjera mest mogleg sjølv. Derfor har me sjølvlaga bileter og song! Det var ei ganske tidkrevjande oppgåva men me hadde det utrulig kjekt undervegs.

Desverre fekk me ikkje brukt nokre av desse programma då me var i praksis, men me viste fram dei samansatte tekstane våre.

ovanfor er ein av dei første animasjonane er lagde i pivot.





Her er min pippifigur som me brukte
i den samansatte teksten vår!:)

2. Praksisperiode

Eg viste ikkje at me skulle skrive om 2. praksisperiode i bloggen, derfor kjem den litt seint. ;) Sia det er lenge sida praksisperioden, limer eg bare inn refleksjonsnotatet frå praksismappa:

Då var andre praksisperiode overstått og eg har ikkje tatt skrekken enda. Eg sit igjen med mange inntrykk og føler eg er komen et steg nærare å bli lærar. Praksisgruppa vår har støtt på mangen utfordringar og det har våre vanskelig til tider, men mest lærerikt. Eg føler eg har lært mykje meir om det å vera lærar, og korleis ein skal undervisa.

Når det gjeld før-rettleiing er eg ganske fornøgd. Før praksis hadde me møte på langeland skule med praksislærarane. Me fekk oppleve det å jobbe i team og det gjorde det lettare å planlegge undervisning. Både vår praksisgruppe og den andre gruppa på 5- trinnet jobba ilag, sjølv om vi kjørte litt ulik undervisning når det gjaldt enkelte fag.
Først møttest 5-klasse teamet der me fekk utdelt bøker og diskutert det me allereie hadde planlagt. Me fekk veta kva for fag som var aktuelle å undervise i, og kva tema me skulle ha om. Ei undervisningsøkt i Krl, norsk og matematikk var obligatorisk. Men me kunne elles boltre oss om me var interesserte.
Første veke konsentrerte me oss om å få unnagjort det obligatoriske, andre veke fekk me velje kva for timar me ville ha. Eg hadde blant anna ein time med teikning.

Etter kvar skuledag satt me oss ned ilag med praksislærar og diskuterte korleis dagen hadde våre. Der fekk me koma med innspel først og så kommenterte praksislærar. Det var god trening for oss der vi fekk øvd på det å vera kritisk ven.
Me fekk alle både positiv respons og negativ respons (konstruktiv kritikk). Det var viktig. Å få positiv respons gjor at me alle følte meistringsfølelse, og negativ respons gjor at me viste kva me kunne gjera annleis til neste gong.

Siste dagen i praksisperioden tok praksislærar ein individuell samtale med oss. Det var kjekt å høyre kva han hadde å seie om oss. Det var for det meste positiv tilbakemelding og han vil i neste periode gå meir inn på korleis vi skal forbetre oss. Eg gler meg til neste periode, då kan eg bli enda flinkare å undervise!




Revidert 27.04.08



Når det gjeld matematikk pedagogikk opplegget vart dette gjennomført som mi første undervisningsøkt. Om dette var så lurt kan ein vel diskutera, men eg lærte mykje av det. Me hadde valt å gjennomføra eit opplegg der me hadde to og to stasjonar som elevane rulerte på etter halve tida var gått. Me skulle innføre geometri der elevane skulle bli kjent med sentrale figurar, og eigenskapane deira. På min stasjon skulle elevane sitje to og to og jobbe ilag. Den eine skulle forklare ein teikning (Ein figur av geometriske former) medan den andre skulle prøve å få dette ned på papiret. Det som var viktig her var at dei ikkje fekk lov til å sjå på kvarandre, men bare bruke kommunikasjon som hjelpemiddel. Poenget med denne stasjonen var at dei skulle øve seg på å bruke geometriske utrykk som ville gje dei ein betre forståing for eigenskapane til figurane.



Når det gjeld undersøkelseslandskap ville eg i tillegg til dette gå rundt og prøve å stille "gode" spørsmål. Spørsmål der eg prøvde å få eleven til å tenka sjølv uten at eg la svaret i munnen på eleven. Dette følte eg fungerte veldig greit eigentleg, då eg hadde forberedt nokre spørsmål på forhand! :)



Eg gjorde ein del småfeil i denne økta, som å gløyme og dele ut ark og slike ting. Dette gjorde at det vart litt uro inn i mellom. Sett bort i fra det synes eg at det var kjekt å gjennomføre opplegget mitt! :)

Born & nye medier (07.01.08)

Dette var første økta me hadde etter nyttår! Økta handla om born og nye medier. Om nettvett, og reglar om å bruka noko som andre har laga. Det var veldig lærerikt og interessant å lære om dette.

Eg meinar at dette med nettvett burde tas meir opp i skulen. Eg har aldrig hatt noko om dette i skulen, og heime har me hatt pc sia eg gjekk i sjuande klasse. Eg chatta med all slags folk og synas det var spanande og kjekt. Ikkje tenkte eg på at dei eg snakka kunne vera nokon andre enn det dei utga seg for å vera. Eg og ei veninne gav til og med ut telefonnummeret vårt til ein gut på ca 17 år (trur me). Då gjekk me i 8 klasse. Det var kjempe spanande, og heldigvis for oss hadde ikkje guten vonde intensjonar. Me var nysgjerrige, og det er klart at ungane nå til dags er det også! Her har både foreldre og skulen ein jobb å gjera.

Det som Ane kom med om chatting var sjokkerande. Ho hadde chatta på sol.no der ho utga seg for å vera "Linn", og det kom mange ufine meldingar til ho. Eg viste at det var mange "ekle" menn på slike stadar, men at det var så gale viste eg ikkje.

Birgit snakka litt om fakta om chatting, og det at heile 60 prosent av barna ikkje ville sagt ifrå til foreldra dersom noko ubehagelig har skjedd, er rystande! Foreldrene burde bli flinkare til å følgje med på kva ungane deira held på med, og våga å snakka med dei om ”farene” med å bruka internett. Det er synd dersom ungane i dag må lære om nettvett gjennom eigne erfaringar.

Når det gjeld dette med fusk og fanteri, har eg heller aldrig lært noko om dette på skulen. Ikkje før eg kom på HSH. Åndsverklova er ei viktig lov som eg skal bli flinkare til å følgje. Eg håpar det skal gå greitt, sjølv om det kan bli litt tungvint og heile tida spørje om løyve til å bruke det andre har laga. Elles synes eg det er flott at me lærar om kva som er lov og ikkje når det gjeld å bruke noko som andre har laga, og meinar at alle skular burde bli meir opptatt av dette.

Animasjon & bilethandsaming (03.12.07)

Sist gang (26.11.07) var første dag etter 2 veker med praksis. Me gjekk tur i Landåsen og enda opp hos Birgit. Der snakka me om korleis praksisen hadde gått og koste oss ilag. Det var kjekt å høyre korleis dei andre hadde hatt det i praksis.

Denne måndagen hadde me om collage i photoshop og animasjon i datalabben. Det var ei kjekk økt, bortsett i frå at det gjekk litt for fort i svingane. Me skulle lage ein collage, der dei tre beste vil bli hengt på veggen.
Nedanfor er min plakat.
Så skulle me laga ein animasjon som me kan ha i bloggen. Eg har våre litt bort i photoshop før på formgiving, og skulle ønske me kunne hatt meir om det. Det er så mykje ein kan gjere i photoshop. Eg håpar me skal lære meir om slike program!


Revidert 23.04.08

Dette med digitale verktøy synes eg er relevant å kunne noko om når ein skal bli lærar. For eksempel nytta me photoshop då eg gjekk på formgiving. Ein kan gjera så mykje meir med eit bilete dersom ein nyttar eit slikt program. Eg trur ikkje det hadde lønna seg å prøvd å lære elevar på barneskulen å bruke photoshop, då dette hadde blitt alt for komplisert. Men frå læraren si side kan ein slå seg heilt laus meg slike program. La oss seia at ein klasse har vore på tur og så har læraren tatt mange bileter og laga ein kollage og hengt det opp i klasserommet. Det kan vera ein måte å nytte eit slikt program på!
Animasjon derimot trur eg absolutt ein kan læra vekk til elevane. Dette er noko dei garantert vil syntes er kjekt. Elevar no til dags skal ha kunnskap om ikt og då kan det vera kjekt å la dei få jobba med slike ting av og til.
At læraren kan litt om animasjon og bilethansaming trur eg bare vil vera med å "krydra" kvardagen. :)